Direnişin 73. günü. Bugün de çadırda uyandım. Ben hep çadırda mı yaşıyordum daha önce, bir evim var mıydı? Herhalde yavaş yavaş unutmaya başlıyorum, çadırdan önce nasıl yaşardım.
Sabah telefon edeceğim kişileri aradım. Çarşamba günü Nedim SABAN ve Mehmet BEKAROĞLU gelecek oturma eylemine. Her hafta katılım daha fazla olmalı. Elimdeki kitabı bitirdim, bir de mektup yazdım, Hacı DEMİR’e. Cumartesi almıştım mektubunu. 13 Ağustos’ta yazmış. Benim 25 Temmuz’da yazdığım mektubum 11 Ağustos’ta eline geçmiş. Şöyle demiş bu olaya “Sanırsın posta hizmetleri deve kervanıyla yapılmaktadır.” Bu mektup ne zaman ulaşır eline bilemiyorum. Deve kervanı yerine posta güvercini mi kullansak?”
Nasıl kalabalık hastane bahçesi. İğne atsan yere düşmez. Bütün Beykoz pazara inmiş. Hava da güzel. Şöyle soluklanalım, doktorla da işimizi görelim, hasta ziyaretimizi de yapıp direniş çadırına da uğrayalım demişlerdir diye düşündüm.
73. gün bitiyor. Oğlumu aradım, okula başlamış bugün. Üzülmeme gerek yokmuş, o gayet keyifli. Yoksa benim üzüldüğüm, onların bana ihtiyacı olmadan yaşamayı öğrenmeleri mi diye düşünüyorum. Bu gün güzel geçti.
--
Türkan Albayrak
0530 777 68 79
pasabahcedirenisi.blogspot.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder