Mahkeme günüm. Beklenen gün geldi. Sabah kahvaltı bile yapmadım. Heyecan mı, kızgınlık mı? Kızıyorum gereksiz oyalanmaya. Mahkemenin uzun süreceğini bildiğim için heyecanlanıyorum; neler olacağını merak ediyor ve tedirgin oluyorum.Adliyeye yanaştığımızı, polis otosunu görünce anladım, işte orası. Bizden önce gelmişler, dedim. İş mahkemesinde polisin ne işi varsa? Mahkemeyi izlemeye gelmeye başlamışlar, kalabalık gitgide çoğalıyordu. Mahkemeye gelenler: DİSK, GENELİŞ, PETROL İŞ Kadın Komisyonu, İTO, SES, TÜMBEL SEN , Tersane Direnişçisi Zeynel KIZILASLAN , Sanatçı Mehmet ESATOĞLU , Çağdaş Hukukçular Derneği, TAYAD’lılar, Devrimci İşçi Hareketi, Halk Cephesi idi.
Mahkeme kısa sürdü. Mahkeme boyunca dışardan slogan sesleri geliyordu. “ Türkan Albayrak işe geri alınsın.” Hakim, “ bak ben böyle şeyler istemiyorum” dedi. “ Mahkemeyi etkilemeye girer”. Avukatım; “Müvekkilim 89 gündür direnişte. Tüm kamuoyunun haberi var, bunu engelleyemem” dedi. Dilekçemizi tekrarladık. Karşı taraf yoktu. Mahkeme şahitler ve kanıtların sunulacağı ikinci celseyi 22.11.2010 olarak belirledi.
Mahkeme sonu adliyeden dışarı çıktığımızda Devrimci İşçi Hareketi basın açıklaması yaptı. Avukatım da mahkemenin seyrini anlatan bir açıklama yaptı.
Açıklamadan sonra, Tümbel Sen’in üyeleri ve Zeynel Kızılaslan’la beraber bir çay içtikten sonra direniş çadırına geri döndüm. Çadırım!.. Özlemişim...
6.10.2010 - ÇARŞAMBA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder